Sadece dostlar değil aşık oluyor insan,sevdiği, canım dediği hatta belki hayatını paylaşmayı düşündüğü insan öyle bir şey yapıyor ki ne aşka inancın ne de insanlara güvenin kalıyor. Hayatıma çok insan girmedi evet giren insanlar için bir şeyler yapmak istedim,sahiplendim belki de fazla sevdim... Karşımdaki insanı kendisinden bile fazla sevmek hataydı belki de. Zamanla savaşamadığımı gördüm. Ne için savaşacaktım ki hiç bana gelmeyecek biri için mi? Yoksa değişmeyi kabul etmeyen biri için mi? ya da sizin için fedakarlık yapmayan biri için mi?
Evet yapıcı değil yıkıcı insanlarla karşılaştım belki de fazla sevgiden şımaran insanlarla ama onlara da hak verdim belki de fazla sevilmek iyi gelmedi onlara, boğuldular...Belki de bana alışamadılar, bir şey eksikti olabilir, kimse kimseyi sevmek zorunda değil tabi ki. Ben hiç bir zaman tek tarafı suçlamadım her zaman her şey de iki taraf da hata olduğunu düşündüm. Ama genelde hatalarını kabul edip, düzeltme yolunu seçen ben oldum. Düşünsenize bir savaşa gidiyorsunuz ama tek başınıza, silah arkadaşınız kılını bile kıpırdatmıyor. Bu savaşı kazanırsanız ama o da faydalanacak. Sizce bu adil mi?
Ben artık bunu sorgulamaya başladım. Kimseyi suçlamıyorum, genel olarak söylüyorum ya da soruyorum. Savaşmak için iki tarafında çabası olması gerekmez mi? Ama az Ama çok...
Siz siz olun gerçek aşkı yakaladığınızı , sizi mutlu edeceğini düşündüğünüz insanı bulduğunuzda kaybetmeyin elbette ki zorluklar olacak ama lütfen saçma sapan nedenlerden sevdiğinizin elini bırakmayın. ya da gerekirse sizin için savaşacak biri için açık kapı, bir olur yol bulun.
En önemlisi sevdiğiniz, sahip olduğunuz insanlar için hep şükredin. Sevginizi esirgemeyin. Kimsenin bu hayatta garantisi yok,bir bakarsınız sabah o insan yok. Daha sonra pişman olmayın kırdıysanız özür dileyin, seviyorsanız sevdiğinizi söyleyin bu çok zor değil... Ama şimdi yapın, zaman varken yapın.
Aşkla ve sevgiyle kalın...
Duygu Ergovan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder